SULAMA

 Normal yapılı topraklarda ve uygun çevre koşullarında (ekstrem kuru ve sıcak havalar dışında) çim kalıp dokusunun düzenli olarak 15-20 cm derinliğine kadar nemli tutulması gerekir. Bu profildeki nemliliğin sağlanabilmesi için 1 m² çim alanda 8,5 lt su gerekmektedir. Buna karşın aşırı sıcak ve kuru rüzgarlı iklimin söz konusu olduğu durumlarda ise m²'ye 15 lt kadar suyun gerekli olabileceği kabul edilerek çim alanlar için sulama sistemleri planlanmalı ve gerekli su kaynağının kapasitesi buna göre ayarlanmalıdır.

Toprağa, tutabileceğinden fazla su verilmemelidir. Tüm toprak profilinin, ıslatılması şeklinde çok fazla miktarda su, yarar yerine zarara neden olur. Hafif miktardaki yağmurun, kurak devrelerde çime az sulamada olduğu gibi zarar verebileceği göz önüne alınarak, yağmur sonrası bol sulama yapılması yararlıdır. Çimlere sulama suyu delikli hortum ve çeşitli tip yağmurlayıcılarla verilebilir. Bu açığın her gün 1/3 kadarı verilerek 3 günde sulamanın tamamlanması daha uygundur. Çünkü uzun zaman aralıklarıyla bol sulama yerine sık sık sulama daha doğru olur.

Sulamaların genelde günün serin, rüzgârsız saatlerinde yapılması, su ekonomisi bakımından zorunlu bir uygulamadır. Sıcak ve güneşli havalarda yapılan sulamalar, özellikle yağmurlama sulamalar, günün sıcak saatlerinde (10:00-14:00) buharlaşma sonucu su kaybına neden olabilir. Gece sulamaları, çim bitkilerinde mantar hastalığına neden olacağı için kesinlikle yapılmamalıdır.

Sulamanın amacı, toprakta olması gereken nem miktarının, sıcak ve kurak havalar sonucu azalan kısmını tamamlamaktadır tamamlamaktadır. Sulama, toprağın bünyesine, sıcaklık ve çim alanlarındaki karışım türlerinin isteklerine göre yapılır. Örneğin lolium, agrostis ve festuca türleri, tropik ve subtropik çim türlerine göre daha fazla su isteği gösterirler. çim alanlarda ve çim alanının kullanılışı amaçlarına göre kendine özgü bir çim sulama düzeni olabilir. Çim alanlarda, toprak profilinin ilk 10 cm' si kuruduğu zaman yaprak renklerinde değişme görülür. Yaprakların rengi parlak yeşilden mat gri-yeşile döner. Daha ileri devrede ise yapraklar sarıya döner, kahverengileşir ve kuruyarak ölür. Kahverengileşme sulamada çok gecikildiğinin bir işaretidir.

Kökler, kuraklık nedeniyle en son ölen bitki organıdır. Susuz kalmış çimlerin üzerine basıldığında, ayak izleri çim üzerinde uzun zaman kalır. Bu durumdaki çim alan susuzluk içerisindedir ve hemen sulanmalıdır.

ÇİM BİÇME 

Kaliteli çim yüzeyin elde edilebilmesinde ilk önemli faktör çim biçimidir. Çim biçiminin amacı; yalnızca çimlerin düzensiz gelişiminin kontrol altında tutulması değil, ince ve sık dokulu çim yüzeyin de elde edilmesidir.           

Çim alanlar, tesisten belirli bir zaman sonra 10 cm kadar boylandıklarında biçilirler. Daha sonra yapılacak biçimler çim alanının fonksiyonuna ve mevsime göre, uygun aralık ve yüksekliklerde, çimin düzgün yüzey yaparak hem güzel görünümlü hem de kullanılabilir olmasını sağlar. Düzenli aralıklarda ve doğru yüksekliklerde biçim düzeni sürdürülmezse çim alanlar kısa sürede bozulabilir.

Biçim şekli ve yüksekliği çim türünün gelişme özelliğine bağlıdır. Hızlı ve sık doku yapan çimlerin kısa ve sık olarak biçilmesi zorunlu olabilir. Aksi hallerde keçeleşme görülür. Yeterli bakım ve onarım hizmetlerinin yapılamadığı hallerde sık biçimler zararlı olabilir. Çünkü çim bitkisinin, uygun biçim yüksekliğinin saptanmaması sonucu gereğinden çok biçilmesi, çim yaprak dokusunda seyrelme ve zayıflamalara neden olur ve çimin beslenmesini azaltır. Bu nedenle çimin biçilmesi sık yapılmak ve her kesimde çok kısa bir yaprak bölümünü keserek çim korunmalıdır.

Festuca ve poalar kısa yapraklar ile özümleme yapabildikleri için 5–10 cm arasında; Bermuda çeşitleri ise 1,5–2,5 cm 'den biçilebilirler. Sık ve dipten 2–3 cm yükseklikte biçilen lolium perenne sıcak hava koşullarında hemen kuruyabilir. Yatay gelişen agrostis ve zoysia türleri 2-2.5 cm yükseklikten biçilebilir.

Çim biçme makinelerinde, bıçaktan önce çim tarama ve dikleştirme düzeneği olanları ideal olabilir. Biçimden önce, yaprakların toplanması ve temizlenmesi, çim dokusunun havalanması yönünden yararlıdır.

Tohumun çimlenmesinden sonra çim bitkilerinin dikey gelişmelerini, yatay yöne çevirmek ve çim bitkilerinin kardeşlenerek sıklaşmasını sağlamak için çim yüzeylerde silindirleme yapılır.

Tüm kış boyunca çeşitli nedenlerle ortaya çıkmış yüzey kabarmalarının önlenmesi için, ilkbahar gelişme mevsiminde bir silindirlemeye daha gerek duyulabilir. Bu nedenle, çim alanlar için silindirleme düzeni bakım hizmetlerinin bir parçasıdır.

Silindirleme, çok killi ağır topraklarda ve çok ıslak nemli koşullarda zararlı sonuçlar ortaya koyabilir. Çok kuru topraklarında silindirlenmesi de yine yararlı olmayabilir. Bu nedenle uygun yapıdaki hafif nemli topraklar silindirlenerek çim bitkileri için yararlı sonuçlar elde edilmeye çalışılmalıdır.

Yeni tesis edilmiş çim alanlarda, ilk biçimden önce hafif silindirle (50 kg' lık) çim dokusu silindirlenir. Bu işlem çim yüzeyini düzgünleştirmek ve kardeşlenmeyi çoğaltmak için yapılır. Çim yüzeyin gelişmesine paralel olarak silindir ağırlığı 100–150 kg arasında değişebilir.

Silindirlerin kullanma mevsimi ilkbahardır. Gereğinden ağır olan (1–2 ton) silindirler kullanılmamalı, ayrıca yağış ve sulamalar sonrası silindirleme yapılmamalıdır.

GÜBRELEME

Gübrelemenin amacı sağlıklı çim yüzey elde edilmesidir. Çünkü kaliteli çim yüzey, yosun ve yabancı otların yerleşmesine olanak vermeyen, sık dokulu bir yapıyı içerir. Ayrıca çimin, hastalık ve kurağa dayanımı artırmak, kendine özgü renk ve doku özellilerini koruyabilmek, doğru beslenme ile sağlanabilir.

Çim alanlarda yanlış zamanda gübre uygulaması ya da verilen miktarın yanlış düzenlenmesi, malzeme ve işçilik kaybına neden olduğu gibi, çimin dokusuna da zarar verebilir. Bu nedenle, gübreleme çimin gelişme evrelerinde yapılmalıdır. Aşırı gübreleme çim dokusunun sıklaşmasını hızlandırır, fakat dayanıklılığını azaltır.

Eğer çiftlik gübresi besleme için kullanılırsa, sonbahar ya da erken ilkbaharda verilmeli ve diğer azotlu gübrelerle de desteklenmelidir. Her türlü gübre uygulanmasından sonra çim alanlar kesinlikte sulanmalıdır.

İLAÇLAMA

Çim sahalar üzerindeki çimlerin çoğu, yapay koşullar altında yaşayan bitkilerdir. Bunlar doğal koşullarda yetişenlere oranla, hastalıklara ( mantar ve bakteriler ), zararlılara ( tel kurtları, solucanlar, karıncalar, köstebekler ve beyaz sinekler ) ile yabani otlara (topalak, sivri sinir otu, papatya, hindiba- köpek marulu, düğün çiçeği, kuzu kulağı, yonca, kasımpatı, kazayağı, çoban çantası, fare kulağı, boynuz otu, bal otu ) karşı dayanımları daha düşüktür. Çimlerin hastalıklardan yeterli ölçüde korunması, iyi tesis ve bakım çalışmalarıyla olasıdır.

Tüm ilaçlamalar, zirai ilaç satan yerlerden alınan ilaçlarla ve ziraat mühendisleri kontrolünde, bilgisi dahilinde yapılmalıdır. Aksi takdirde doz aşımı veya yanlış kullanım sonucu, hem kendinize hem de alanınıza zarar verebilirsiniz.

HAVALANDIRMA

Çim dokusunun zamanla sıkışması (sulama, oyun oynama, üzerinde yürüme ve keçeleşme gibi nedenlerle), çim kök bölgesinde beslenmeyi yetersiz hale getirebilir. Su ve hava çim kök bölgesine yeterince giremez, çim kökleri gelişmez ve çim yüzeyi zayıflar. Bu nedenle çim dokusunun beslenmesi ve sulanması kadar havalandırılması da gerekmektedir. Çünkü kültürel işlemin yeterince yapılmaması durumunda, uzun ömürlü ve kaliteli çim yüzeylerin elde edilmesi ya da devamlılığı olanaksızdır.

Havalandırma işleminde, 10-15 cm ara ile çim yüzeyinden 1-2 cm çapında toprak çıkarılarak havalandırma delikleri açılır.

Bu delikler sonucu çim alanların toprağında geçirgenlik artar. Su, hava, gübre havalandırma noktalarından içeriye işleyerek çim bitkisi kökleri için uygun koşullar oluşturur. Sıkışmış oyun ve spor alanı toprağı, çim bitkisinin büyümesi için bu yolla geliştirilir.

Çim alanlarda havalandırmalar, çim üzerinde ince çizgiler halinde yapılabildiği gibi, parmak şeklinde açılan deliklerle de yapılır.

Havalandırma işlemleri çim alanın çeşidine ve kullanılan çim türüne göre yapılır. Serin İklim çimlerinde havalandırma için en uygun mevsim, kış ve sonbahar ve de özellikle ekim ayıdır. Sıcak iklim çimlerinde yapılacak havalandırmanın en iyi mevsimi haziran, temmuz aylarıdır. Kurak geçen zamanlarda havalandırma öncesi sulama yapılması yararlıdır.

Çim alanlarda havalandırma, alanın genişliğine bağlı olarak çatal beller, yaylı çatallar, çatallı merdaneler ve motorlu yaylı çatallı disklerle her yıl yapılır.

Küçük çim alanlar çatal bel ile havalandırılabilir. Bu amaçla alan belirli şeritlere ayrılır, Bu şeritler üzerinde 15' er cm aralıklı olarak çatal bel, ayak gücüyle 10 cm derine batırılır ve toprakta 2 cm çapında delikler açılır. Çatal bel topraktan çekilirken öne ve arkaya doğru hafifçe oynatılarak delik genişletilir.

Kök gelişimi ne kadar güçlü olursa, yaz kuraklıklarına ve basılmaya çim o kadar dayanıklılık gösterir.